Kościelisko to wieś leżąca w Rowie Podtatrzańskim, stanowiącym biegnącą na osi wschód-zachód swoistą kotlinę oddzielającą Tatry od Pogórza Gubałowskiego. Taka rzeźba terenu przesądza o nadzwyczajnych walorach widokowych, jakimi mogą się cieszyć mieszkańcy oraz licznie przybywający turyści pragnący zarówno w sezonie letnim, jak i zimowym zażywać specyficznego mikroklimatu Podhala, cieszyć się tradycyjną kulturą ludową i uprawiać turystykę górską. Często określane mianem „Serca Podhala", Kościelisko jeszcze w XIX wieku zwane było Polanami, jako że pierwotnie stanowiło skupisko 21 polan (osad pasterskich). Na ukształtowanie się niepowtarzalnego folkloru Podhalan wpływ miało wiele różnorodnych czynników, począwszy od kolonizacji wołoskiej (fali migracji i osadnictwa Wołochów pochodzących z Półwyspu Bałkańskiego) poprzez zbójnictwo, kulturę pasterską, swoisty mikroklimat, a skończywszy na popularności Podhala jako regionu letniskowego i uzdrowiskowego wśród literatów, polityków, naukowców, lekarzy, muzyków i artystów na przełomie XIX i XX wieku.
Zespół POLANY może się poszczycić wieloletnią tradycją, gdyż został założony w 1947 roku przy Szkole Podstawowej im. Wł. Jagiełły w Kościelisku z inicjatywy Heleny Knurowskiej - nauczycielki j. polskiego, rodowitej góralki i siostry poety Stanisława Nędzy-Kubińca. Ideą przyświecającą założycielce było kultywowanie tradycyjnej kultury ludowej Skalnego Podhala.
Festiwalowa publiczność będzie miała okazję obejrzeć program pt. Sianokosy - Uzyc nom Boze pogody. Matka wybiera się na jarmark sprzedać koszule, a dzieci mają za zadanie grabić siano. Aby wyprosić dobrą pogodę, przed wyjściem w pole śpiewają pieśń, której nauczyła ich babka. Starsi chłopcy wbijają ostrewki, dziewczęta robią grabanki. Jedna z sióstr opiekuje się młodszym rodzeństwem. Kiedy robota zbliża się ku końcowi, akurat przechodzą muzykanci. Najstarsza siostra zaprasza ich do domu na poczęstunek. Przed domem rozpoczynają się tańce i tradycyjne zabawy ludowe.
Kierownikiem zespołu jest Anna Michalik, instruktorami są Anna Watycha i Bartłomiej Gąsienica-Sieczka, który również przewodzi kapeli grającej na skrzypcach (prym i sekund) oraz basach podhalańskich.
Zespół POLANY może się poszczycić wieloletnią tradycją, gdyż został założony w 1947 roku przy Szkole Podstawowej im. Wł. Jagiełły w Kościelisku z inicjatywy Heleny Knurowskiej - nauczycielki j. polskiego, rodowitej góralki i siostry poety Stanisława Nędzy-Kubińca. Ideą przyświecającą założycielce było kultywowanie tradycyjnej kultury ludowej Skalnego Podhala.
Festiwalowa publiczność będzie miała okazję obejrzeć program pt. Sianokosy - Uzyc nom Boze pogody. Matka wybiera się na jarmark sprzedać koszule, a dzieci mają za zadanie grabić siano. Aby wyprosić dobrą pogodę, przed wyjściem w pole śpiewają pieśń, której nauczyła ich babka. Starsi chłopcy wbijają ostrewki, dziewczęta robią grabanki. Jedna z sióstr opiekuje się młodszym rodzeństwem. Kiedy robota zbliża się ku końcowi, akurat przechodzą muzykanci. Najstarsza siostra zaprasza ich do domu na poczęstunek. Przed domem rozpoczynają się tańce i tradycyjne zabawy ludowe.
Kierownikiem zespołu jest Anna Michalik, instruktorami są Anna Watycha i Bartłomiej Gąsienica-Sieczka, który również przewodzi kapeli grającej na skrzypcach (prym i sekund) oraz basach podhalańskich.