Rok 1991 i jego okolice to bardzo burzliwy czas dla całej Europy. Chwieją się gliniane nogi czerwonego kolosa na wschodzie. Słabną jego wpływy, którymi przez ponad 40 lat ogarniał państwa tzw. bloku wschodniego. Kolejne kraje wybijają się na niepodległość. Niektóre z nich, jak Polska czy Węgry, po prostu zyskują samodzielność. Inne stają się państwami, wytyczają granice, wybierają władze. Do tych ostatnich należy Mołdawia, która od 1940 roku była republiką radziecką. Niepodległość ogłosiła 27 sierpnia 1991 roku.
Rok wcześniej, gdy już wiadomo było, że wiatry polityczne niosą ważkie zmiany, Maria Lupu zakłada jeden z pierwszych mołdawskich dziecięcych zespołów. OPINCUTA (nazwa nawiązuje do tradycyjnego obuwia noszonego przez mołdawskich chłopów w dni robocze) stawia przed sobą zadanie: zbierać, badać i wykonywać zapomniane tradycje ludowe Mołdawii, a zatem – odkrywać na nowo swoją narodową tożsamość. Trzydziestopięcioosobowy zespół z Kiszyniowa należy wciąż do tych nielicznych, które wykonują autentyczne, a nie stylizowane mołdawskie tańce ludowe.
Wydobyty z otchłani historii skarb swojej tradycji OPINCUTA prezentowała już w Rumunii, Austrii, Litwie, Bułgarii, Macedonii, Ukrainie, Polsce, Białorusi, Czechach, Holandii, Niemczech, Chorwacji, Francji, Słowacji, Szwajcarii, Węgrzech, Turcji i Serbii. Do Nowego Sącza przyjeżdżają z – a jakże! – dziecięcymi pieśniami i tańcami ludowymi obejmującymi folklor historycznej Mołdawii po obu brzegach rzeki Prut.
Wydobyty z otchłani historii skarb swojej tradycji OPINCUTA prezentowała już w Rumunii, Austrii, Litwie, Bułgarii, Macedonii, Ukrainie, Polsce, Białorusi, Czechach, Holandii, Niemczech, Chorwacji, Francji, Słowacji, Szwajcarii, Węgrzech, Turcji i Serbii. Do Nowego Sącza przyjeżdżają z – a jakże! – dziecięcymi pieśniami i tańcami ludowymi obejmującymi folklor historycznej Mołdawii po obu brzegach rzeki Prut.