Granica – logicznie rzecz ujmując – rozdziela. Takie jest jej główne zadanie. Jest jednak paradoksem udowodnionym, że granica, czy też pogranicze potrafi również łączyć. Jest to zazwyczaj miejsce zetknięcia tego, co rozdzielone, a granice, zwłaszcza miedzy regionami mają to do siebie, że nie są zbyt szczelne. Wtedy to, co z jednej strony, zaczyna się przenikać z tym, co z drugiej, tworząc nową wartość. A jeśli jest to granica podwójna? Może się okazać, że wartość takiego połączenia mnoży się przez cztery.
Mystków, rodzinna wieś Małych Mystkowian znajduje się na pograniczu między kulturą lachowską a pogórzańską, a spotyka się tu również elementy łemkowskie. Nic dziwnego zatem, że już czterdzieści i jeden roków temu państwo Hanna i Benedykt Porębowie postanowili pokazać Polsce i innym krajom Europy, a dzięki np. ŚWIĘTU DZIECI GÓR (zespół jest gospodarzem po raz czwarty) również całemu światu, niezwykłe bogactwo płynące z zetknięcia tak wielu wpływów kulturowych i powołali do życia w Mystkowie zespół regionalny.
W swój dzień na Festiwalu Mali Mystkowianie, prowadzeni przez zacną grupę opiekunów (Kamil Wiatr, Patryk Rutkowski, Leonard Słaby, Dominika Szołdrowska i Remigiusz Szczecina), „zabiorą” nas do siebie, „na Mystków”. Zatańczą oczywiście i zaśpiewają to, co im najbardziej bliskie, ale nade wszystko będą się bawić. Tu pojawi się jeszcze jedna granica, ta między światami chłopców i dziewcząt. Granica, która, jak zobaczymy, również pozwala na przenikanie…
W swój dzień na Festiwalu Mali Mystkowianie, prowadzeni przez zacną grupę opiekunów (Kamil Wiatr, Patryk Rutkowski, Leonard Słaby, Dominika Szołdrowska i Remigiusz Szczecina), „zabiorą” nas do siebie, „na Mystków”. Zatańczą oczywiście i zaśpiewają to, co im najbardziej bliskie, ale nade wszystko będą się bawić. Tu pojawi się jeszcze jedna granica, ta między światami chłopców i dziewcząt. Granica, która, jak zobaczymy, również pozwala na przenikanie…