Stolica Bułgarii, Sofia, leży w historyczno-etnograficznym regionie Szopłuk – górskim obszarze spinającym granice Serbii, Bułgarii i Macedonii. Mieszkańcy regionu, zwani Szopami, którzy uważają się za prawdziwych i etnicznie najczystszych Bułgarów, stanowią dzisiaj populację wiosek rozrzuconych wokół stolicy. Ich oryginalny i charakterystyczny folklor, zachowany przez wieki również dzięki odrębnym południowo-słowiańskim dialektom wykształcił wiele rozpoznawalnych i nadal istniejących elementów, spośród których najbardziej znana jest sałatka szopska. Dziecięcy zespół tańca PLAMACHE powstał w 2007 roku i pomimo krótkiego okresu działalności dał już ponad 120 koncertów i występów podczas różnych imprez kulturalnych w Bułgarii. Obecnie w zespole kształcona jest grupa ponad 250 dzieci i młodzieży w wieku od 4 do 20 lat. Na Festiwalu PLAMACHE zaprezentuje wiązankę tańców, zabaw oraz elementów tradycji i obrzędów z Szopłuku, takich jak kolędowanie w wykonaniu surwakari – chłopców, którzy odwiedzają domostwa w dzień Bożego Narodzenia, składając życzenia zdrowia i pomyślności, śpiewając pieśni i błogosławiąc, a w zamian otrzymując suszone owoce i prażoną kukurydzę; zabawy wiosenne z okresu Wielkiego Postu, popularne od ostatków do Świąt Wielkiej Nocy; petletę – zabawę, w której chłopcy naśladują koguty; tradycyjny pochód Łazaruwane wykonywany przez dziewczęta zwane łazarkami w Sobotę św. Łazarza przed Niedzielą Palmową. Program przygotowano na podstawie publikacji folklorystycznych z lat 1889-1908, jak również nagrań wideo Instytutu Folkloru przy Bułgarskiej Akademii Nauk w Sofii. Dyrektorem artystycznym PLAMACHE jest Ivailo Parvanov, Ralitsa Parvanowa i Milena Tsankova pełnią role choreografów, a Ivan Mechkarov jest kierownikiem kapeli, której członkowie będą grać na gadułce (przypominającym skrzypce instrumencie strunowym w kształcie gruszki), kawale (flecie pasterskim), gajdach (dudach), tamburze (szarpanym instrumencie strunowym o długim gryfie), tupanie (dwumembranowym bębnie, na którym gra się przy użyciu drewnianego młotka – kayaka – oraz cienkiego patyka – drobenki).