W południowo-wschodnim zakątku Polski, w dolinie trzech rzek – Dunajca, Popradu i Kamienicy leży ziemia sądecka. Jest to region Lachów Sądeckich, wyrazistej grupy etnograficznej, która wytworzyła własną kulturę ludową z charakterystyczną gwarą, muzyką, zwyczajami i obrzędami. Strój lachowski cechuje niezwykle bogaty haft, a folklor taneczny zaskakuje rozmaitością układów. Lachy Sądeckie graniczą od północy z Krakowiakami, od wschodu z Pogórzanami, od południa z Góralami Sądeckimi, a od zachodu sąsiadują z Lachami Limanowskimi. Za centrum kultury lachowskiej uznaje się Podegrodzie wraz z szeregiem kilkunastu wsi na lewym brzegu Dunajca. Kotlina Sądecka była jednym z najwcześniej i najgęściej zasiedlonych obszarów Podkarpacia. Ruch osadniczy z północy zaznaczył się tutaj już w okresie piastowskim, w XIII wieku ulokowano najważniejsze ośrodki miejskie – Stary i Nowy Sącz, powstały najstarsze parafie, m.in. w Starym Sączu i Podegrodziu. Znaczącą rolę w procesie kolonizacji i rozwoju gospodarczego odegrał klasztor sióstr klarysek w Starym Sączu, ufundowany przez księżną Kingę w 1280 roku. Pośród tej krainy, w sąsiedztwie południowych granic Nowego Sącza leży gmina Nawojowa. To tutaj od 1995 roku pod patronatem Gminnego Ośrodka Kultury działa zespół PIECUCHY, dbając o krzewienie tradycji lachowskich wśród dzieci i młodzieży. Na festiwalowej scenie PIECUCHY przedstawią program pt. „Po robocie”. Po zakończonej pracy i wypełnieniu obowiązków w obejściu, dzieci mają wreszcie czas dla siebie, a że fantazja dziecięca nie zna granic, zabawom, grom, opowieściom, przekomarzaniom, piosenkom i tańcom nie ma końca. Kierownikiem i instruktorem zespołu jest Monika Bulińska, a kierownikiem kapeli jest Artur Wiktor.