ŚWIĘTO DZIECI GÓR 1992-2017, to...

Dwóch mężczyzn na scenie obejmują się.
  • pomysł i inicjatywa Antoniego Malczaka – dyrektora Małopolskiego Centrum Kultury SOKÓŁ w Nowym Sączu oraz pasja i zaangażowanie wszystkich pracowników i współpracowników Instytucji w konsekwentnym realizowaniu założeń Festiwalu, jak również wsparcie władz samorządów, współorganizatorów, sponsorów, patronów honorowych i medialnych  

  • talent i wielka praca „duszy festiwalu” Józefa Brody – gospodarza i reżysera koncertów oraz zaangażowanie jego asystentów  

  • pełna życzliwości Międzynarodowa Rada Artystyczna, którą w sumie tworzyło 36 osób  

  • praca BIURA ORGANIZACYJNEGO, pod kierownictwem Marzanny Raińskiej (1992-2003), Liliany Olech (2004-2006), Małgorzaty Kalarus (2007-2017) 

  • 303 zespoły dziecięce, w tym 153 zagraniczne z 62 krajów wszystkich kontynentów oraz 150 polskich… i w ślad za tym liczba kluczy do miasta Nowego Sącza od firmy NEWAG wręczanych na koncercie inauguracyjnym i liczba festiwalowych baranków – maskotek wykonywanych specjalnie przez Spółdzielnię Rękodzieła Ludowego i Artystycznego MAKOWIANKA z Makowa Podhalańskiego jako podarunek dla zespołów na zakończenie Festiwalu  

  • najliczniejsza, bo 180 osobowa (!!!) grupa z Japonii, uczestnik Festiwalu w 1997 roku  

  • logotyp Festiwalu, który z latawca przeobraził się w kolorowy wiatraczek wyrysowany w 1998 roku przez Alfreda Kotkowskiego, swój obecny wygląd od 2007 roku zawdzięcza Magdalenie Fajfer  

  • pierwsze festiwalowe wydawnictwa składane mozolnie i z precyzją w Sądeckiej Oficynie Wydawniczej, które z roku na rok nabierały kolorów, malunków, fotografii, w końcu autorskich grafik

  • … a wśród tych obrazków SŁOWA Henryka Cyganika - setki artykułów, felietonów, komunikatów prasowych snujących najpiękniejszą opowieść o dziecięcej przyjaźni  

  • wszystkie języki świata (na pierwszym festiwalu nawet uczestnicy otrzymali podręczny słowniczek przydatnych pojęć i słówek w swoich językach: polskim, angielskim, francuskim, włoskim, słowackim, węgierskim i słoweńskim) - a pośród tych języków dzielni tłumacze zespołów, Rady Artystycznej, festiwalowych wydawnictw, by kamracenie spełniło się DOSŁOWNIE

  • … w czym pomagają NIEZASTĄPIENI piloci i opiekunowie grup  

  • 50 mszy festiwalowych w Bazylice św. Małgorzaty z udziałem kapelanów m.in. ks. prof. Józefa Tischnera, ks. Władysława Zązla, ks. dr Stanisława Kowalika

  • 25 spotkań w Ratuszu, serdeczne powitania uczestników przez włodarzy miasta i regionu 

  • 25 korowodów poprzedzających koncerty inauguracyjne prowadzone przez banderie konne, realizowane dzięki stałej współpracy ze Stadniną Koni Andrzeja Wody z Klimkówki. Ten pierwszy 26 lipca 1992 roku wyruszył spod Domu Kultury Kolejarza, później startował z ul. Nadbrzeżnej, teraz wyrusza z ul. Barskiej. Tylko kierunek jest zawsze ten sam – Rynek Nowego Sącza! A tam muzyka, taniec, śpiew i dosłownie huczne powitanie Dzieci Gór roziskrzonym od sztucznych ogni zawsze pogodnym niebem 

  • namiot widowiskowy na Al. Wolności i willa „Marya” na ul. Jagiellońskiej – pierwsze miejsce koncertów i biura organizacyjnego. Tu, gdzie wszystko się zaczęło…

  • … aż namiot pod naporem tłumu zaczął pękać w szwach i pojawiły się w 1997 roku symboliczne bilety, do których do dnia dzisiejszego dodatkiem jest loteria fantowa. Pierwsi szczęśliwcy wracali do domu nawet z pontonem! 

  • od 2002 roku hala widowiskowo-sportowa, gdzie odbywają się pełne emocji i wzruszeń wieczorne koncerty, tańce kamrackie i najważniejsze - spotkania z serdeczną publicznością 

  • niezliczone działania towarzyszące: kiermasze, kuchnie regionalne, prezentacje rękodzieła, wystawy, konkursy plastyczne, warsztaty, a nawet zorganizowana w 2012 roku pod patronatem CIOFF® Międzynarodowa Konferencja „Etnopedagoigka a współczesna edukacja dzieci” 

  • czas wolny, tylko dla dzieci gór, w którym spływają tratwami przełomem Dunajca, zwiedzają Małopolskę, wspólnie się bawiąc i ucząc, pływając w basenach Rytra, Tęgoborza, Gorlic, Nowego Sącza lub rozgrywając sportowe mecze, jak chociażby ten piłkarski w 1995 roku na stadionie „Sandecji” pomiędzy Europą (Czechy, Grecja, Polska, Rumunia) a Ameryką Południową (Argentyna, Brazylia) zakończony wynikiem 3:4, którego honorowym arbitrem był pierwszy sekretarz Ambasady Indii 

  • tętniące radością ośrodki zakwaterowań zespołów w Nowym Sączu, Nawojowej, Cieniawie, Piwnicznej, Myślcu, Starym Sączu, Rytrze, Tęgoborzu, Gołkowicach 

  • spontaniczne pożegnania z miastem… chociaż to pierwsze w 1992 roku animowała Majka Jeżowska i Rudi Schubert! 

  • niezwykłe i niepowtarzalne scenariusze koncertów finałowych, tworzone przez cały tydzień przez Józefa Brodę, zakończone autentycznym smutkiem rozstania, pełne łez obietnic i prawdziwej wiary, że dzieci gór nigdy o sobie nie zapomną 

  • ognisko - wielka zabawa pożegnalna pod gołym niebem: w Piwnicznej, Małym Cichym, Rytrze, Nowym Sączu, Cieniawie, Nawojowej 

  • jubileuszowe wydawnictwa: album fotograficzny Sylwestra i Jakuba Adamczyków z tekstami Henryka Cyganika, „Słowniczek i Podręcznik Święta Dzieci Gór” Jakuba Bulzaka i Kamila Cyganika, „Dookoła świata z dziećmi gór” Marzanny Raińskiej 

  • rok 2001, kiedy festiwalu nie było… 
  • na koniec wielka ciekawość, co z nowosądeckiego festiwalu dziś pamiętają dorosłe dzieci gór a co będzie wspomnieniem tych obecnych, w tym jubileuszowym roku?